Czym jest Staking?

Maciej Zieliński

23 mar 2022
Czym jest Staking?

Wiele osób uważa staking jako alternatywę dla górnictwa. To działalność w której nie trzeba posiadać i doglądać skomplikowanej aparatury, a jedynie przechowywać środki w konkretnym portfelu kryptowalutowym. Dzięki temu zapewnione jest bezpieczeństwo oraz płynne działanie danej sieci blockchaina. Stakowanie to w skrócie blokowanie kryptowalut, które pozwala otrzymać nagrody w postaci jednostek danej kryptowaluty. Większość projektów pozwala na stakowanie aktywów cyfrowych bezpośrednio z portfela kryptowalutowego. Istnieją także giełdy, które w ramach swojej działalności zapewniają użytkownikom usługę stakowania. Taką giełdą jest np. Binance. Aby w pełni rozumieć pojęcie stakowania musimy zapoznać się z działaniem Proof of Stake (PoS) oraz Delegated Proof of Stake (DPoS).

Czym jest Proof of Stake (PoS)?

Algorytm Proof of Stake, to mechanizm konsensusu, który pozwala blockchainom oszczędzać energię zachowując jednocześnie odpowiednią decentralizację. Powyższy mechanizm powstał, aby wyeliminować luki i problemy obecne w algorytmie stosowanym w sieci Bitcoina.
W sieci bitcoina górnicy rywalizują o to, kto rozwiąże najszybciej łamigłówkę matematyczną. Podmiot, który dokona tego w najkrótszym czasie dodaje blok i otrzymuje wynagrodzenie w postaci BTC. Sam problem związany jest z wielością arbitralnych obliczeń i wymaganej do tego energii elektrycznej, co uważane jest za duży minus pod względem kosztów.

staking


Warto podkreślić, że Istnieje sposób na utrzymanie decentralizacji sieci bez ponoszenia wysokich kosztów obliczeniowych w związku z rozwiązywaniem zagadek. Rozwiązaniem problemu jest Proof of Stake, którego główny cel to potwierdzanie bloków i wykorzystywanie inwestycję „wewnętrzną” (własną kryptowalutę) zamiast „zewnętrznej” (prąd, koparki). Uczestnicy sieci mogą “blokować” swoje monety. Potem, w różnych odstępach czasu protokół losowo przypisuje prawo do zatwierdzenia bloku dla jednego z uczestników. Szansa na bycie wylosowanym nie zależy od tego, kto tworzy blok, lub jak szybko rozwiązuje zagadki. Zależy ona natomiast od tego, ile blokujemy monet. Czyli im więcej poświęcamy kapitału, tym większa szansa, że zostaniemy wylosowani. Inna korzyść w PoS jest taka, że atakowanie sieci blockchain jest dużo bardziej kosztowne, gdyż skuteczny atak wymagałby posiadania co najmniej 51% wszystkich istniejących kryptowalut danego blockchaina. Oczywiście taki atak jest tym łatwiejszy, im tańsza i bardziej dostępna jest dana kryptowaluta. Hakowanie ma również większy wpływ na modele zarządzania PoS niż na PoW. Po zhakowaniu danej sieci górnicy tracą, więcej niż tylko swoją kryptowalutę; tracą swoje miejsce na platformie. Jest to znaczny problem, który doprowadził do powstania Delegated Proof of Stake (DPoS).

Czym jest Delegated Proof of Stake (DPoS)?

Proof of Stake ma również alternatywną opcję, która powstała w 2014 roku, a stworzył ją Daniel Larimer. Metoda nazywa się Delegated Proof of Stake (DPoS). Działanie to zostało po raz pierwszy przetestowane jako część blockchainu BitShares, lecz w niedługim odstępie czasu inne sieci przejęły ten model.
Działanie DPoS można porównać do posiadanych udziałów w spółce.

DPoS

Metoda ta pozwala użytkownikom traktować posiadane kryptowaluty niczym głosy, których siła jest proporcjonalna do ich liczby. Dzięki tym głosom dokonuje się wyboru delegatów, których zadaniem jest zarządzanie łańcuchem bloków w imieniu swoich wyborców, co zapewnia im konsensus oraz bezpieczeństwo. Siła każdego z interesariuszy (posiadaczy kryptowalut) jest zależna od ilości posiadanych kryptowalut.
Zaletą DPoS jest np. to, że można osiągnąć konsensus przy małej liczbie węzłów walidujących. Takie działanie doprowadza do zwiększenia wydajności sieci.

Na czym polega stakowanie?

Pamiętajmy, że algorytmy Proof of Stake jak (PoS) i Delegated Proof of Stake (DPoS) wymagają stakingu do prawidłowego funkcjonowania. Uczestnicy, którzy blokują większe kwoty, zwiększają prawdopodobieństwo tego, że zostaną wybrani na następnego walidatora w bloku. Takie zachowanie umożliwia wytwarzanie bloków bez konieczności posiadania skomplikowanego i drogiego sprzętu wydobywczego, którym jest na przykład układ ASIC.
Warto podkreślić, że wydobycie kryptowalut za pomocą układów ASIC wymaga zainwestowania dużych środków w sprzęt, a staking jako jedyny wymóg stawia wyłącznie inwestycję w daną kryptowalutę i zamrożenie swojego kapitału. Staking może na pierwszy rzut oka przypominać odkładanie pieniędzy na lokatę w banku, jednak w tym wypadku zamrożone aktywa zapewniają prawidłowe funkcjonowanie sieci blockchain, a odsetki naliczane są w kryptowalutach.
Dodatkowo trzeba mieć świadomość faktu, że każdy blockchain PoS ma konkretną walutę stakowania. Istnieją sieci, które wykorzystują system dwóch tokenów polegający na tym, że nagrody są wypłacane za pomocą odrębnego tokenu (dla przykładu: zamrażasz kryptowalutę „x”, otrzymując w nagrodę kryptowalutę „y”).

Nagrody za stakowanie

Jak oblicza się nagrody za staking? Odpowiedź na to pytanie wymaga rozpatrzenia kilku elementów. Pamiętajmy, że sieć blockchain nie jest jednolita, a tym samym każda z jej części może korzystać z różnych metod obliczania nagród. Indywidualne projekty oferują rozmaite nagrody. Czynniki, które mają wpływ na nagrody w stakowaniu to:

  • Czas aktywnego stakowania przez walidatora
  • Ilość „zamrożonych” monet
  • Stopa inflacyjna środków
  • Łączna suma stakowanych monet w sieci

Co ciekawe - niektóre sieci nagradzają za staking w sposób procentowy. Tego rodzaju nagrody trafiają do walidatorów w formie rekompensaty za inflację, która z kolei zachęca użytkowników sieci do tego, aby wydawali monety, a nie skupiali się na ich przechowywaniu. Ile można na tym zarobić?
Przykładowo staking kryptowaluty LUNA oferował użytkownikom zaledwie 1,5% rocznie, a zastawione aktywa podlegają 21-dniowemu okresowi odblokowania środków. Innym projektem, który wzbudził większe zainteresowanie był Cosmos (ATOM), który oferował roczny zwrot z inwestycji w wysokości ok. 8%.

Co to jest staking pool?

Staking pool to miejsce, gdzie grupa osób posiadających dane kryptowaluty łączy je razem z innymi, w celu zmaksymalizowania szans na to, aby móc sprawdzać bloki i otrzymywać nagrody. Mówiąc prościej - staking pool to miejsce, gdzie stakuje się w sposób grupowy. Łącząc stakowanie, użytkownicy staking pool’a dzielą się nagrodami proporcjonalnie do swojego wkładu.

Staking Pool


Zarówno wiedza, jak i czas to elementy niezbędne, aby utworzyć, a następnie utrzymać staking pool’a. Tego rodzaju poole wydobywcze są najskuteczniejsze w sieciach, gdzie próg wejścia jest odpowiednio wysoki. Mając to na uwadze, wielu dostawców pool’i pobiera opłaty od nagród, które otrzymują uczestnicy. Pamiętajmy, że istnieje zabezpieczenie w postaci tego, że zawsze wymagane jest minimalne saldo, ustalone po to, by odstraszyć chętnych do złośliwego stakowania.
Znaczna część staking pool’i wymaga niskiego, minimalnego salda, jednakże często nie idzie to w parze z dodatkowym czasem, w którym moglibyśmy dokonać wypłaty. Tym samym dołączenie do staking poola zamiast gry „solo” może być bardzo atrakcyjnym rozwiązaniem dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z taką formą zarabiania.


Co to jest cold staking?

Cold staking to proces w portfelu, który odbywa się bez dostępu do internetu, tak samo, jak „cold wallet”. Podczas stakowania monet są one zamrażane w portfelu. Jeśli portfel jest podłączony do sieci blockchain, nazywa się go gorącym portfelem, ponieważ jest podłączony do internetu i staje się podatny na ataki. Proces cold stakingu możemy przeprowadzić m.in. za pomocą portfela sprzętowego. Ciekawostką jest fakt, że istnieje możliwość uzyskania tego efektu przy wykorzytaniu portfela air gap. Średnia nagroda, jakiej możesz się spodziewać, przy zastosowaniu tej metody wynosi około 2%.
Sieci, które obsługują „cold staking” dają możliwość stakowania, jednocześnie gwarantując bezpieczne przechowywanie swoich funduszy w trybie offline, przy czym czynią to wyłącznie dla użytkowników działających w trybie cold staking. Jeżeli interesariusz przetransferuje swoje aktywa z portfela, to automatycznie zrzeka się nagrody. Cold staking to metoda korzystna dla dużych graczy, którzy nie tylko stawiają na maksymalną ochronę swoich środków, ale jednocześnie chcą wesprzeć przy tym sieć.
Jakie kryptowaluty można stakować?
W chwili obecnej spośród kilku tysięcy kryptowalut połowa z nich oparta jest na algorytmie PoS. Poniżej wyróżniamy najpopularniejsze z nich:

  • XLM
  • DASH
  • NOW
  • NEO
  • BNB
  • ADA
  • ALGO
  • DOT
  • XLM
  • CELO
  • BTS
  • TRON
  • PIVX
  • NEBL

Algorytm konsensusu DPoS został stworzony przez Daniela Larimera, a główne kryptowaluty, które są oparte o taką technologię to:

  • TRX,
  • LUNA
  • EOS,
  • XTZ
  • ICX
  • LISK
  • BAND

W związku z faktem, że technologia blockchain i kryptowaluty są wyjątkowo oryginalnym i różnorodnym ekosystemem, to należy zaznaczyć, że kryptowaluty posiadają duży potencjał, aby stać się stałym źródłem zarobku. Staking jest metodą tańszą i prostszą w stosunku do górnictwa, a staking pool jeszcze bardziej ułatwia proces inwestowania. Z tego powodu warto znać w/w pojęcia.

Tagi

Most viewed


Never miss a story

Stay updated about Nextrope news as it happens.

You are subscribed

AI w automatyzacji frontendowej – jak zmienia pracę programisty?

Gracjan Prusik

10 mar 2025
AI w automatyzacji frontendowej – jak zmienia pracę programisty?

Rewolucja AI w Warsztacie Frontendowca

W dzisiejszych czasach programowanie bez wsparcia AI to rezygnacja z potężnego narzędzia, które radykalnie zwiększa produktywność i wydajność developera. Dla współczesnego developera AI w automatyzacji frontendowej to nie tylko ciekawostka, ale kluczowe narzędzie zwiększające produktywność. Od automatycznego generowania komponentów, przez refaktoryzację, aż po testowanie - narzędzia AI fundamentalnie zmieniają naszą codzienną pracę, pozwalając skupić się na kreatywnych aspektach programowania zamiast na żmudnym pisaniu powtarzalnego kodu. W tym artykule pokażę, jak najczęściej wykorzystywane są te narzędzia, aby pracować szybciej, mądrzej i z większą satysfakcją.

Ten wpis rozpoczyna serię poświęconą zastosowaniu AI w automatyzacji frontendowej, w której będziemy analizować i omawiać konkretne narzędzia, techniki i praktyczne przypadki użycia AI, pomagające programistom w codziennej pracy.

AI w automatyzacji frontendowej – jak pomaga w refaktoryzacji kodu?

Jednym z najczęstszych zastosowań AI jest poprawianie jakości kodu i znajdowanie błędów. Narzędzia potrafią analizować kod i sugerować optymalizacje. Dzięki temu będziemy w stanie pisać kod znacznie szybciej, a także znacznie zmniejszyć ryzyko związane z ludzkim błędem.

Jak AI ratuje nas przed frustrującymi błędami

Wyobraź sobie sytuację: spędzasz godziny debugując aplikację, nie rozumiejąc dlaczego dane nie są pobierane. Wszystko wydaje się poprawne, składnia jest prawidłowa, a jednak coś nie działa. Często problem tkwi w drobnych szczegółach, które trudno wychwycić podczas przeglądania kodu.

Spójrzmy na przykład:

function fetchData() {
    fetch("htts://jsonplaceholder.typicode.com/posts")
      .then((response) => response.json())
      .then((data) => console.log(data))
      .catch((error) => console.error(error));
}

Na pierwszy rzut oka kod wygląda poprawnie. Jednak po uruchomieniu nie otrzymamy żadnych danych. Dlaczego? W URL-u znajduje się literówka - "htts" zamiast "https". To klasyczny przykład błędu, który może kosztować developera godziny frustrującego debugowania.

Kiedy poprosimy AI o refaktoryzację tego kodu, nie tylko otrzymamy bardziej czytelną wersję wykorzystującą nowsze wzorce (async/await), ale również - co najważniejsze - AI automatycznie wykryje i naprawi literówkę w adresie URL:

async function fetchPosts() {
    try {
      const response = await fetch(
        "https://jsonplaceholder.typicode.com/posts"
      );
      const data = await response.json();
      console.log(data);
    } catch (error) {
      console.error(error);
    }
}

Jak AI w automatyzacji frontendowej przyspiesza tworzenie UI?

Jednym z najbardziej oczywistych zastosowań AI w frontendzie jest generowanie komponentów UI. Narzędzia takie jak GitHub Copilot, ChatGPT czy Claude potrafią wygenerować kod komponentu na podstawie krótkiego opisu lub przesłanego im obrazu.

Dzięki tym narzędziom możemy tworzyć złożone interfejsy użytkownika w zaledwie kilkadziesiąt sekund. Wygenerowanie kompletnego, funkcjonalnego komponentu UI zajmuje często mniej niż minutę. Co więcej, wygenerowany kod jest zazwyczaj pozbawiony błędów, zawiera odpowiednie animacje i jest w pełni responsywny, dostosowując się do różnych rozmiarów ekranu. Ważne jest, aby dokładnie opisać czego oczekujemy.

Widok wygenerowany przez Claude po wpisaniu "Na podstawie wczytywanych danych wyświetl posty. Strona ma być responsywna. Kolory przewodnie to: #CCFF89, #151515 i #E4E4E4".

Wygenerowany widok postów

AI w analizie i rozumieniu kodu

AI może analizować istniejący kod i pomóc w jego zrozumieniu, co jest szczególnie przydatne w przypadku dużych, skomplikowanych projektów lub kodu napisanego przez kogoś innego.

Przykład: Generowanie podsumowania działania funkcji

Załóżmy, że mamy funkcję do przetwarzania danych użytkowników, której działania nie rozumiemy na pierwszy rzut oka. AI może przeanalizować kod i wygenerować jego czytelne wyjaśnienie:

function processUserData(users) {
  return users
    .filter(user => user.isActive) // Sprawdza wartość `isActive` dla każdego użytkownika i zostawia tylko te obiekty, gdzie `isActive` jest prawdziwe (true)
    .map(user => ({ 
      id: user.id, // Pobiera wartość `id` z każdego obiektu użytkownika
      name: `${user.firstName} ${user.lastName}`, // Tworzy nowy string, łącząc `firstName` i `lastName`
      email: user.email.toLowerCase(), // Zamienia adres e-mail na małe litery
    }));
}

W tym przypadku AI nie tylko podsumowuje działanie kodu, ale też rozbija poszczególne operacje na łatwiejsze do zrozumienia fragmenty.

AI w automatyzacji frontendowej – tłumaczenia i wykrywanie błędów

Każdy frontendowiec wie, że praca programisty to nie tylko kreatywne tworzenie interfejsów, ale także mnóstwo powtarzalnych, żmudnych zadań. Jednym z nich jest implementacja tłumaczeń dla aplikacji wielojęzycznych (i18n). Dodawanie tłumaczeń dla każdego klucza w plikach JSON, a następnie ich weryfikacja, potrafi być czasochłonna i podatna na błędy.

Dzięki AI możemy jednak znacznie przyspieszyć ten proces. Wykorzystanie ChatGPT, DeepSeek czy Claude pozwala na automatyczne generowanie tłumaczeń dla interfejsu użytkownika, a także wychwytywanie błędów językowych i stylistycznych.

Przykład:

Mamy plik tłumaczeń w formacie JSON:

{
  "welcome_message": "Witaj w naszej aplikacji!",
  "logout_button": "Wyloguj się",
  "error_message": "Coś poszło nie tak. Spróbuj ponownie później."
}

AI może automatycznie wygenerować jego wersję w języku angielskim:

{
  "welcome_message": "Welcome to our application!",
  "logout_button": "Log out",
  "error_message": "Something went wrong. Please try again later."
}

Co więcej, AI potrafi wykryć błędy ortograficzne czy niekonsekwencje w tłumaczeniach. Jeśli na przykład w jednym miejscu użyliśmy "Wyloguj się", a w innym "Wyjdź", AI może zasugerować ujednolicenie terminologii.

Tego typu automatyzacja nie tylko oszczędza czas, ale też minimalizuje ryzyko ludzkich błędów. A to tylko jeden z przykładów – AI pomaga również w generowaniu dokumentacji, pisaniu testów oraz optymalizacji wydajności – o czym opowiemy w kolejnych artykułach.

Podsumowanie

Sztuczna inteligencja zmienia sposób, w jaki frontendowcy pracują na co dzień. Od generowania komponentów, przez refaktoryzację kodu i wykrywanie błędów, aż po automatyczne testowanie i dokumentację – AI znacząco przyspiesza i usprawnia pracę. Bez tych narzędzi stracimy bardzo dużo czasu, czego oczywiście nie chcemy.

W kolejnych częściach serii omówimy m.in.:

Śledź nas, aby być na bieżąco!

Web3 Backend Przewodnik: Odblokuj Superszybką Skalowalność DApps Dzięki API!

Tomasz Dybowski

05 mar 2025
Web3 Backend Przewodnik: Odblokuj Superszybką Skalowalność DApps Dzięki API!

Wprowadzenie

Rozwój backendu Web3 jest kluczowy dla tworzenia skalowalnych, wydajnych i zdecentralizowanych aplikacji (dApps) na blockchainach zgodnych z EVM, takich jak Ethereum, Polygon i Base. Odpowiednio zaprojektowany backend Web3 umożliwia przetwarzanie off-chain, efektywne zarządzanie danymi i zwiększone bezpieczeństwo, zapewniając płynną interakcję między smart kontraktami, bazami danych i aplikacjami frontendowymi.

W przeciwieństwie do tradycyjnych aplikacji Web2, które polegają wyłącznie na scentralizowanych serwerach, aplikacje Web3 dążą do minimalizacji zależności od centralnych podmiotów. Jednak pełna decentralizacja nie zawsze jest możliwa lub praktyczna, szczególnie w kontekście wysokiej wydajności, uwierzytelniania użytkowników czy przechowywania dużych zbiorów danych. Dobrze zaprojektowany backend Web3 pozwala rozwiązać te problemy, zapewniając płynność działania przy jednoczesnym zachowaniu decentralizacji tam, gdzie jest to istotne.

Ponadto dAppy wymagają wydajnych rozwiązań backendowych do obsługi przetwarzania danych w czasie rzeczywistym, redukcji opóźnień i zapewnienia płynnych interakcji użytkowników. Bez odpowiedniego zaplecza użytkownicy mogą doświadczać opóźnień w transakcjach, niespójności w pobieraniu danych i problemów z dostępem do zdecentralizowanych usług. Dlatego rozwój backendu Web3 odgrywa kluczową rolę w równoważeniu decentralizacji, bezpieczeństwa i funkcjonalności.

W tym artykule omówimy:

  • Kiedy i dlaczego zdecentralizowane aplikacje Web3 wymagają backendu,
  • Dlaczego nie wszystkie aplikacje powinny działać w pełni on-chain,
  • Przykład architektury hybrydowej dApp,
  • Porównanie API i logiki opartej na blockchainie.

Ten wpis rozpoczyna serię poświęconą backendowi Web3, w której będziemy analizować i omawiać techniczne aspekty implementacji backendowych rozwiązań dla zdecentralizowanych aplikacji.

Dlaczego niektóre projekty Web3 potrzebują backendu?

Aplikacje Web3 dążą do decentralizacji, ale realne ograniczenia często wymuszają zastosowanie hybrydowej architektury łączącej komponenty on-chain i off-chain. Chociaż smart kontrakty zapewniają bezpieczne i niezmienne wykonanie, mają istotne ograniczenia, takie jak wysokie opłaty za gaz, wolna finalizacja transakcji i brak możliwości przechowywania dużych ilości danych. Backend pomaga w rozwiązaniu tych problemów poprzez efektywne zarządzanie logiką i danymi, przy jednoczesnym utrzymaniu bezpieczeństwa i przejrzystości kluczowych transakcji on-chain.

Dodatkowo backend pozwala na poprawę doświadczeń użytkowników. W pełni zdecentralizowane aplikacje często zmagają się z wolnymi transakcjami, co negatywnie wpływa na użyteczność. Hybrydowy backend umożliwia przetwarzanie wstępne operacji off-chain, a następnie zapisanie wyników w blockchainie. Dzięki temu użytkownicy mogą cieszyć się szybkim i płynnym działaniem aplikacji bez utraty bezpieczeństwa i przejrzystości.

Chociaż decentralizacja jest kluczową ideą technologii blockchain, wiele dAppów wciąż korzysta z backendu w stlu Web2 z powodów praktycznych:

1. Wydajność & skalowalność backendu Web3

  • Smart kontrakty są kosztowne w wykonaniu i wymagają opłat za gaz dla każdej interakcji.
  • Przeniesienie mniej istotnych obliczeń na backend obniża koszty i poprawia wydajność.
  • Mechanizmy buforowania (cache) i równoważenia obciążenia (load balancer) w tradycyjnych backendach zapewniają płynność działania dApps oraz skracają czas odpowiedzi dla użytkowników.
  • Architektury zdarzeniowe (np. Redis, Kafka) mogą efektywnie zarządzać asynchronicznym przetwarzaniem danych.

2. Web3 API do przechowywania danych i dostępu off-chain

  • Przechowywanie dużych ilości danych on-chain jest niepraktyczne ze względu na wysokie koszty.
  • API umożliwia dAppom przechowywanie i pobieranie danych off-chain (np. profile użytkowników, historia transakcji).
  • Zdecentralizowane rozwiązania przechowywania danych, takie jak IPFS, Arweave i Filecoin, nadają się do przechowywania niezmiennych danych (np. metadanych NFT), ale backend Web2 ułatwia indeksowanie i efektywne wyszukiwanie strukturalnych danych.

3. Zaawansowana logika i agregacja danych w backendzie Web3

  • Niektóre dAppy wymagają złożonej logiki biznesowej, której implementacja w smart kontrakcie jest niemożliwa, niepraktyczna lub nieoptymalna.
  • API backendowe umożliwia agregację danych z różnych źródeł, w tym oracle (np. Chainlink) oraz baz danych off-chain.
  • Rozwiązania Middleware, takie jak The Graph, ułatwiają indeksowanie danych blockchain, zmniejszając potrzebę wykonywania kosztownych obliczeń on-chain.

4. Uwierzytelnianie użytkowników i zarządzanie rolami w dAppach Web3

  • Wiele aplikacji wymaga logowania użytkowników, systemu uprawnień lub zgodności z KYC.
  • Blockchain natywnie nie obsługuje sesyjnego uwierzytelniania, dlatego backend jest konieczny do zarządzania tym procesem.
  • Narzędzia takie jak Firebase Auth, Auth0 czy Web3Auth umożliwiają łatwe wdrożenie uwierzytelniania w aplikacjach Web3.

5. Optymalizacja kosztów dzięki API Web3

  • Każda zmiana w smart kontrakcie wymaga nowego audytu, co może kosztować dziesiątki tysięcy dolarów.
  • Obsługa logiki off-chain, tam gdzie to możliwe, minimalizuje potrzebę kosztownych wdrożeń.
  • Wykorzystanie rozwiązań warstwy 2 (np. Optimism, Arbitrum, zkSync) znacząco redukuje opłaty za gaz.

Implementacja Backendu Web3: Narzędzia i Technologie

Nowoczesny backend Web3 integruje różne narzędzia do obsługi interakcji ze smart kontraktami, przechowywania danych i zapewnienia bezpieczeństwa. Zrozumienie tych narzędzi jest kluczowe dla opracowania skalowalnego i wydajnego backendu dla dAppów. Bez odpowiedniego stosu technologicznego deweloperzy mogą napotkać problemy z wydajnością, ryzyka bezpieczeństwa i trudności ze skalowaniem, co może ograniczyć adopcję ich aplikacji Web3.

W przeciwieństwie do tradycyjnego rozwoju backendu, Web3 wymaga dodatkowych rozwiązań, takich jak zdecentralizowane uwierzytelnianie, integracja ze smart kontraktami czy bezpieczne zarządzanie danymi on-chain i off-chain.

Poniżej przedstawiamy kluczowe technologie, które są niezbędne do budowy wydajnego backendu dla zdecentralizowanych aplikacji (dApps):

1. API Development for Web3 Backend Services

  • Node.js jest to najczęściej wybierany runtime dla aplikacji Web3 ze względu na asynchroniczną architekturę zdarzeniową.
  • NestJS to framework oparty na Node.js, oferujący modułową architekturę i wsparcie dla TypeScript.

2. Smart Contract Interaction Libraries for Web3 Backend

  • Ethers.js oraz Web3.js to najpopularniejsze biblioteki JavaScript/TypeScript do komunikacji z blockchainami zgodnymi z EVM.

3. Database Solutions for Web3 Backend

  • PostgreSQL: Relacyjna baza danych do przechowywania danych transakcyjnych off-chain
  • MongoDB: Baza NoSQL do elastycznego przechowywania danych.
  • Firebase: Zestaw narzędzi, wykorzystywany między innymi do autentykacji użytkowników.
  • The Graph: Zdecentralizowany protokół indeksowania danych blockchain.

4. Cloud Services and Hosting for Web3 APIs

Kiedy nie warto stawiać na pełną decentralizację?

Decentralizacja ma ogromną wartość, ale wiąże się z kosztami. Aplikacje działające w pełni on-chain mają ograniczenia wydajnościowe, wysokie koszty oraz wolną prędkość wykonywania operacji. W wielu przypadkach hybrydowa architektura Web3, łącząca komponenty blockchainowe i off-chain, stanowi bardziej skalowalne i opłacalne rozwiązanie.

W niektórych przypadkach forsowanie pełnej decentralizacji jest niepotrzebne i nieefektywne. Hybrydowa architektura Web3 łączy decentralizację z praktycznością, umożliwiając przechowywanie danych i wykonywanie mniej krytycznych operacji poza blockchainem, podczas gdy kluczowe interakcje pozostają niezmienne i weryfikowalne on-chain.

Głównym wyzwaniem przy budowie hybrydowego backendu Web3 jest zapewnienie audytowalności i przejrzystości operacji off-chain. Można to osiągnąć poprzez kryptograficzne dowody, wiążące hasze w blockchainie czy poświadczenia danych off-chain. Dzięki temu zachowujemy zaufanie do systemu, jednocześnie zwiększając jego wydajność.

Przykładowo Optimistic Rollups i ZK-Rollups pozwalają na przetwarzanie operacji off-chain, przesyłając na Ethereum tylko finalne wyniki. Pozwala to na redukcję opłat, a także zwiększa przepustowość. Podobnie jest ze State Channels, które umożliwiają szybkie, tanie transakcje, rozliczane na blockchainie tylko wtedy, gdy to konieczne.

Odpowiednio zaprojektowana architektura backendu Web3 pozwala na decentralizację kluczowych funkcji dApp, jednocześnie delegując zasobożerne operacje do systemów off-chain. Dzięki temu aplikacje są tańsze, szybsze i bardziej przyjazne dla użytkowników, przy zachowaniu zasad przejrzystości i bezpieczeństwa blockchaina.

Przykład: Gra NFT z logiką off-chain

Wyobraź sobie, że tworzysz grę Web3, w której użytkownicy kupują, wymieniają i walczą postaciami NFT. Podczas gdy własność NFT powinna być przechowywana on-chain, ponieważ blockchain zapewnia transparentność i niezmienność, inne elementy, takie jak:

  • Logika gry (np. matchmaking, kalkulacja rankingów)
  • Profile użytkowników i statystyki
  • Powiadomienia off-chain

mogą zostać obsłużone off-chain, aby zwiększyć prędkość i obniżyć koszty.

Diagram Architektury

Poniżej przedstawiony jest przykładowy diagram przezentujący sposób w jaki hybrydowa aplikacja Web3 rozdziela obowiązki i zadania pomiędzy komponenty backend oraz blockchain.

Comparing Web3 Backend APIs vs. Blockchain-Based Logic

FunkcjaBackend Web3 (API)Blockchain (Smart Contracts)
Zarządzanie zmianamiMoże być łatwo aktualizowanyKażda zmiana wymaga wdrożenia nowego kontraktu
KosztyTradycyjne opłaty hostingoweWysokie opłaty za gaz + kosztowne audyty
Przechowywanie danychMożna przechowywać duże ilości danychOgraniczone i drogie miejsce na blockchainie
BezpieczeństwoBezpieczne, ale oparte na infrastrukturze centralnejW pełni zdecentralizowane i trustless
WydajnośćSzybkie czasy odpowiedziOgraniczona przez przepustowość blockchaina

Obniżanie kosztów Web3 dzięki audytowi smart kontraktów z wykorzystaniem AI

Jednym z największych problemów w Web3 są koszty audytów smart kontraktów. Każda zmiana w kodzie wiąże się z utratą audytu i wymaga przeprowadzenia nowego, co często wiąże się z kosztami rzędu dziesiątek tysięcy dolarów.

Aby rozwiązać ten problem, Nextrope rozwija narzędzie AI do automatycznej analizy smart kontraktów, które:

  • Obniża koszty audytów poprzez automatyczną analizę kodu.
  • Przyspiesza cykle wdrożeniowe, wykrywając błędy na wczesnym etapie.
  • Zwiększa bezpieczeństwo, dostarczając szybkie i dokładne raporty o podatnościach.

To rozwiązanie AI będzie rewolucją dla branży Web3, czyniąc rozwój smart kontraktów tańszym i bardziej dostępnym.

Podsumowanie

Podsumowując, backend Web3 odgrywa kluczową rolę w skalowalnych i wydajnych dAppach. Chociaż pełna decentralizacja jest idealna w niektórych przypadkach, wiele projektów korzysta z architektury hybrydowej, w której komponenty off-chain pozwalają na zwiększenie wydajności, redukcję kosztów oraz polepszenie UX.
W kolejnych częściach serii Web3 backend omówimy m.in.:

  • Jak zaprojektować API dla zdecentralizowanych aplikacji Web3,
  • Najlepsze praktyki integracji backendu,
  • Wyzwania dotyczące bezpieczeństwa i ich rozwiązania.

Śledź nas, aby być na bieżąco!