Przeciwdziałanie zagrożeniu kwantowemu: Kryptografia postkwantowa w blockchainie

Karolina

07 cze 2023
Przeciwdziałanie zagrożeniu kwantowemu: Kryptografia postkwantowa w blockchainie

W dzisiejszym, coraz bardziej cyfrowym świecie, zapotrzebowanie na bezpieczne i niezawodne systemy kryptograficzne jest zawsze wysokie. Technologia Blockchain stała się rewolucyjną siłą w wielu branżach dzięki swojej zdecentralizowanej i niezmiennej charakterystyce. Istniejące algorytmy kryptograficzne stoją jednak w obliczu poważnych zagrożeń bezpieczeństwa ze strony rozwijającej się technologii komputerów kwantowych. W tym artykule omówimy znaczenie kryptografii post-kwantowej w ochronie sieci blockchain przed zbliżającymi się wyzwaniami kwantowymi.

Zrozumienie zagrożenia kwantowego

Komputery kwantowe, wykorzystujące zasady mechaniki kwantowej, obiecują bezprecedensowe możliwości obliczeniowe, które mogą sprawić, że istniejące algorytmy kryptograficzne staną się nieskuteczne. Konwencjonalne techniki szyfrowania, takie jak RSA i ECC (kryptografia krzywych eliptycznych), zależą od złożoności określonych problemów matematycznych w zakresie bezpieczeństwa. Komputery kwantowe mają jednak potencjał do rozwiązywania tych problemów wykładniczo szybciej, w konsekwencji demontując podstawy kryptograficzne, które wspierają sieci blockchain.

Wpływ komputerów kwantowych na sieci blockchain wiąże się z różnymi zagrożeniami. Najbardziej znaczące ryzyko obejmuje naruszenie bezpieczeństwa zasobów cyfrowych zarządzanych w ramach systemów blockchain. Transakcje, inteligentne kontrakty i klucze prywatne, które zależą od algorytmów kryptograficznych, mogą stać się podatne na ataki komputerów kwantowych. Wraz z postępem technologii kwantowej, przeciwnicy mogą odszyfrować zaszyfrowane informacje, manipulować transakcjami lub fałszować podpisy cyfrowe - prowadząc do poważnych szkód finansowych i reputacyjnych dla tych, którzy polegają na sieciach blockchain.

Dodatkowo, zdecentralizowany i przejrzysty charakter blockchaina sprawia, że jest on szczególnie podatny na ataki kwantowe. Biorąc pod uwagę, że transakcje blockchain są publicznie dostępne, atakujący wyposażony w komputer kwantowy mógłby z mocą wsteczną odszyfrować przeszłe transakcje. Podważa to podstawowe zasady niezmienności i zaufania, które leżą u podstaw technologii blockchain.

Podejście proaktywne

Aby sprostać temu pilnemu i krytycznemu wyzwaniu związanemu z zagrożeniem kwantowym, konieczne jest przyjęcie proaktywnego podejścia. Włączenie kryptografii post-kwantowej do systemów blockchain ma kluczowe znaczenie dla utrzymania długoterminowego bezpieczeństwa i stabilności tych sieci. Wykorzystując algorytmy kryptograficzne, które mogą wytrzymać ataki komputerów kwantowych, sieci blockchain mogą zachować poufność danych, integralność oraz autentyczność transakcji i zasobów cyfrowych. Nawet w świetle postępu kwantowego.

W kolejnych sekcjach tego artykułu zbadamy praktyczną stronę implementacji kryptografii post-kwantowej w systemach blockchain. Zbadamy konkretne rozwiązania, ocenimy ich wpływ na wydajność i podkreślimy inicjatywy podejmowane w celu standaryzacji i kompatybilności. Poprzez to badanie staramy się przyczynić do kompleksowego zrozumienia i przyjęcia kryptografii post-kwantowej jako istotnej obrony przed zagrożeniem kwantowym w środowisku blockchain.

Foto: Eric Lukero/Google

Przeczytaj więcej na ten temat!

Badanie opłacalności kryptografii postkwantowej w blockchainie

Wdrożenie kryptografii post-kwantowej w systemach blockchain to wieloaspektowy wysiłek wymagający dokładnego zbadania wielu aspektów. Wraz ze zbliżającym się pojawieniem się komputerów kwantowych, przejście na post-kwantowe algorytmy kryptograficzne wiąże się z własnym zestawem wyzwań. Ta sekcja zagłębia się w praktyczną stronę włączenia kryptografii post-kwantowej do blockchain i analizuje postępy w tej dziedzinie.

Badania i postępy w dziedzinie algorytmów

Badacze i organizacje kryptograficzne prowadzą intensywne badania nad algorytmami kryptograficznymi post-kwantowymi, które mogą wytrzymać ataki ze strony komputerów kwantowych. Schematy oparte na kratach, kodach i wielu zmiennych to tylko niektóre przykłady, które mają na celu zachowanie bezpieczeństwa nawet przed kwantowymi przeciwnikami. Przeprowadzane są skrupulatne badania i ewaluacje w celu oceny podstaw matematycznych, atrybutów bezpieczeństwa i praktyczności tych algorytmów do rzeczywistej implementacji.

Obawy dotyczące wydajności

Istotną przeszkodą przy wdrażaniu kryptografii post-kwantowej w blockchainie są koszty wydajności wynikające z tych nowych algorytmów. Często post-kwantowe algorytmy kryptograficzne wymagają większej mocy obliczeniowej i pamięci w porównaniu do konwencjonalnych algorytmów kryptograficznych. Takie zwiększone wymagania obliczeniowe mogą wpływać na wydajność i skalowalność sieci blockchain, potencjalnie zmieniając przepustowość transakcji i mechanizmy konsensusu. Niemniej jednak, trwające badania i wysiłki optymalizacyjne mają na celu rozwiązanie tych kwestii związanych z wydajnością, czyniąc kryptografię post-kwantową bardziej praktyczną dla systemów blockchain.

Integracja z obecnymi protokołami blockchain

Modyfikacje i zmiany istniejących protokołów mogą być niezbędne do integracji kryptografii post-kwantowej z sieciami blockchain. Platformy blockchain, takie jak Ethereum, proaktywnie badają włączenie algorytmów kryptograficznych post-kwantowych poprzez inicjatywy takie jak EIP-2938. Cele obejmują zapewnienie zgodności i konsensusu wśród użytkowników sieci przy jednoczesnym ustanowieniu trajektorii w kierunku bezpieczeństwa odpornego na kwanty.

Rola standaryzacji i interoperacyjności

Standaryzacja ma ogromne znaczenie przy przyjmowaniu kryptografii post-kwantowej w systemach blockchain. Instytucje takie jak National Institute of Standards and Technology wprowadziły konkursy i oceny w celu określenia i standaryzacji post-kwantowych algorytmów kryptograficznych. Ten proces standaryzacji potwierdza interoperacyjność, kultywuje zaufanie i ułatwia powszechne wykorzystanie tych algorytmów w różnych sieciach blockchain.

Czytaj więcej o interoperacyjności

Wdrożenia testowe i rzeczywista ocena

Liczne projekty pilotażowe i inicjatywy są uruchamiane w celu oceny wykonalności i praktyczności kryptografii p-q w rzeczywistych ustawieniach blockchain. Wdrożenia te pomagają w określeniu potencjalnych trudności, konsekwencji wydajności i względów bezpieczeństwa związanych z łączeniem kryptografii post-kwantowej z istniejącą infrastrukturą blockchain. Wiedza uzyskana z tych projektów pilotażowych przyczynia się do udoskonalania i ulepszania algorytmów kryptograficznych post-kwantowych pod kątem ich przydatności w sieciach blockchain.

Ocena rozwiązań dla weryfikacji podpisów w kryptografii postkwantowej

Podpisy oparte na funkcjach skrótu

Schematy podpisów oparte na funkcjach skrótu, takie jak schematy podpisów jednorazowych Lamporta i Winternitza, zapewniają bezpieczeństwo postkwantowe ze względu na trudność obliczeniową funkcji skrótu. Chociaż schematy te oferują solidne zabezpieczenia przed atakami kwantowymi, ich duże rozmiary podpisów sprawiają, że są one mniej praktyczne w sieciach blockchain o ograniczonej przepustowości. Podpisy oparte na funkcjach skrótu są odpowiednie w sytuacjach, w których rozmiar podpisu nie jest głównym problemem, na przykład w kontekście offline lub niskiej przepustowości.

Podpisy kratowe

Schematy BLISS i Dilithium są przykładami schematów podpisów opartych na siatkach, które wykorzystują trudność określonych problemów matematycznych na siatkach w celu zapewnienia bezpieczeństwa post-kwantowego. Schematy te mają mniejsze rozmiary podpisów niż podpisy oparte na hashach, co czyni je bardziej odpowiednimi dla sieci blockchain o ograniczonych zasobach. Podpisy oparte na siatkach zapewniają dobrą równowagę między bezpieczeństwem a wydajnością; jednak złożoność operacji na siatkach może wpływać na ich wydajność.

Podpisy oparte na Hash

Kody korygujące błędy są wykorzystywane w schematach podpisów opartych na kodach, takich jak McEliece i Niederreiter, aby zapewnić odporność na ataki kwantowe. Schematy te mają małe rozmiary podpisów i możliwości szybkiego generowania podpisów, co czyni je atrakcyjnymi dla wysokowydajnych systemów blockchain. Niemniej jednak, podpisy oparte na kodach mogą mieć większe rozmiary kluczy publicznych w porównaniu do innych schematów podpisów kryptograficznych p-q. Może to mieć wpływ na wymagania dotyczące przechowywania

Podpisy oparte na wielu zmiennych

Rainbow i HFE to wielowymiarowe schematy podpisów, które opierają się na trudnościach w rozwiązywaniu wielowymiarowych układów równań wielomianowych dla bezpieczeństwa post-kwantowego. Schematy te zapewniają niewielkie rozmiary podpisów i wydajną weryfikację podpisów, dzięki czemu są odpowiednie dla sieci blockchain o ograniczonych zasobach. Podpisy oparte na wielomianach mogą być jednak podatne na określone ataki, takie jak atak bazowy Gröbnera, co wymaga ostrożnego doboru parametrów i analizy bezpieczeństwa.

Podejścia hybrydowe

Integracja wielu schematów podpisów kryptografii postkwantowej charakteryzuje podejścia hybrydowe, które pozwalają wykorzystać ich zalety i wyeliminować niedociągnięcia. Schemat hybrydowy może na przykład łączyć schemat podpisu oparty na hashach w celu wstępnej weryfikacji ze schematem podpisu opartym na kratach lub kodach w celu dodatkowej walidacji. Podejścia hybrydowe dążą do zapewnienia solidnego i elastycznego rozwiązania, które harmonizuje bezpieczeństwo, wydajność i kompatybilność z istniejącą infrastrukturą kryptograficzną.

Wybierając rozwiązanie do weryfikacji podpisu w kryptografii postkwantowej dla blockchain, kluczowe znaczenie ma ocena takich czynników, jak bezpieczeństwo, rozmiar podpisu, wydajność obliczeniowa, wymagania dotyczące pamięci masowej i kompatybilność z protokołem. Wybór konkretnego schematu będzie zależał od konkretnych wymagań i ograniczeń sieci blockchain.

Ważne jest, aby pamiętać, że pozostaje to rozwijająca się dziedzina, z ciągłymi badaniami i postępem stale zwiększającym wydajność i bezpieczeństwo schematów podpisów. Bycie na bieżąco z najnowszymi osiągnięciami i zasięganie porad ekspertów kryptograficznych jest niezbędne przy podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących przyjęcia i wdrożenia rozwiązań do weryfikacji podpisów w systemach blockchain.

Deweloperzy i organizacje blockchain mogą wybrać odpowiednie schematy weryfikacji podpisów po kryptografii kwantowej, skrupulatnie oceniając i porównując dostępne opcje, zapewniając solidną ochronę przed atakami kwantowymi przy jednoczesnym zachowaniu optymalnych poziomów wydajności i skalowalności.

W kierunku standaryzacji i kompatybilności w kryptografii postkwantowej

Znaczenie standaryzacji rośnie, umożliwiając interoperacyjność i kompatybilność między różnymi sieciami blockchain. Przyjęcie post-kwantowych algorytmów kryptograficznych i bezpiecznej komunikacji cyfrowej zależy w dużej mierze od standaryzacji. W tej sekcji zbadamy znaczenie standaryzacji i dotychczasowe osiągnięcia.

Standaryzacja kryptografii postkwantowej przez NIST

  • Narodowy Instytut Standardów i Technologii (NIST) jest liderem w standaryzacji kryptografii post-kwantowej.
  • W 2017 roku NIST uruchomił publiczny konkurs zapraszający do zgłaszania algorytmów kandydujących do kryptografii postkwantowej w różnych kategoriach, takich jak szyfrowanie, podpis i wymiana kluczy.
  • Konkurs ten ma na celu wskazanie i wybranie algorytmów odpornych na kwanty, które są wydajne, solidne i mogą być szeroko wdrażane w różnych zastosowaniach i sektorach.
  • Znajdujący się obecnie w końcowej fazie konkurs zawęża kilka algorytmów do potencjalnych standardów kryptografii post-kwantowej.

Wyzwania w zakresie interoperacyjności i kompatybilności:

  • Osiągnięcie kompatybilności i interoperacyjności pomiędzy różnymi algorytmami kryptograficznymi i sieciami blockchain jest skomplikowanym zadaniem.
  • Obecne systemy blockchain często zależą od konkretnych protokołów kryptograficznych i prymitywów, które mogą nie być zgodne z algorytmami post-kwantowymi.
  • Płynna zmiana wymaga dokładnego zbadania kompatybilności wstecznej, strategii migracji i konsensusu ze strony uczestników.
  • Wspólne inicjatywy są niezbędne do tworzenia standardów i protokołów zdolnych do płynnej integracji algorytmów kryptograficznych post-kwantowych z istniejącymi sieciami blockchain.

Zalety standaryzacji dla sieci blockchain:

  • Przyjęcie kryptografii post-kwantowej przez sieci blockchain przynosi liczne korzyści dzięki standaryzacji.
  • Wspólne ramy dla operacji kryptograficznych zapewniają interoperacyjność, umożliwiając bezpieczną komunikację między różnymi platformami blockchain.
  • Algorytmy podlegające standaryzacji są rygorystycznie oceniane przez społeczność kryptograficzną, wzbudzając zaufanie do ich niezawodności i bezpieczeństwa.
  • Ponadto ustandaryzowane ramy upraszczają integrację nowych technologii kryptograficznych i przyszłych ulepszeń.

Rozszerzenie kryptografii postkwantowej na dodatkowe sieci blockchain

Wdrożenie kryptografii post-kwantowej wykracza poza jakąkolwiek pojedynczą sieć lub protokół blockchain. Aby zagwarantować długoterminowe bezpieczeństwo i solidność swoich systemów, wiele platform blockchain bada sposoby integracji post-kwantowych algorytmów kryptograficznych w miarę pojawiania się zagrożenia kwantowego. W tej sekcji przeanalizujemy bieżące wysiłki mające na celu wprowadzenie kryptografii post-kwantowej do innych sieci blockchain.

Ethereum i kryptografia post-kwantowa

  • Jako jedna z najbardziej rozpowszechnionych platform blockchain, Ethereum aktywnie bada przyjęcie post-kwantowych algorytmów kryptograficznych.
  • Fundacja Ethereum i jej społeczność angażują się w ciągły dialog i partnerstwa z ekspertami w celu oceny wykonalności i stosowności różnych algorytmów post-kwantowych dla infrastruktury Ethereum.
  • Ostatecznym celem jest opracowanie mapy drogowej dla włączenia kryptografii post-kwantowej, która uwzględnia potencjalny wpływ na wydajność, skalowalność i kompatybilność wsteczną.

Inne sieci blockchain

  • Poza Ethereum, dodatkowe sieci blockchain uznają wartość kryptografii post-kwantowej.
  • Platformy takie jak Hyperledger, Corda i Polkadot aktywnie badają, w jaki sposób algorytmy odporne na kwanty mogą zostać zintegrowane z ich protokołami w celu przeciwdziałania pojawiającym się zagrożeniom.
  • Wspólne prace koncentrują się na ocenie i testowaniu różnych post-kwantowych rozwiązań kryptograficznych w rzeczywistych ustawieniach blockchain. Biorą pod uwagę takie czynniki, jak wydajność, bezpieczeństwo i kompatybilność infrastruktury.

Rozszerzając kryptografię post-kwantową na różne sieci blockchain, celem jest stworzenie bezpieczniejszej i przyszłościowej podstawy dla zdecentralizowanych aplikacji i transakcji aktywami cyfrowymi. Współpraca między organizacjami standaryzacyjnymi, ekspertami kryptograficznymi i platformami blockchain ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tego celu.

Podsumowanie

Podsumowując, kryptografia post-kwantowa oferuje obiecujące rozwiązanie w celu przeciwdziałania zagrożeniom kwantowym w blockchainie. Trwają prace nad opracowaniem wydajnych i bezpiecznych algorytmów weryfikacji podpisów post-kwantowych. Inicjatywy w zakresie standaryzacji i kompatybilności mają kluczowe znaczenie dla płynnej integracji w różnych sieciach blockchain. Branża aktywnie pracuje nad rozszerzeniem kryptografii pq w celu zapewnienia bezpieczeństwa transakcji blockchain.

Szukasz programistów Web3 & Blockchain dla swojego projektu? Skontaktuj sie z nami!

Most viewed


Never miss a story

Stay updated about Nextrope news as it happens.

You are subscribed

Efekty Sieciowe w Projektach Krypto

Kajetan Olas

04 mar 2024
Efekty Sieciowe w Projektach Krypto

Termin "efekty sieciowe" często pojawia się jako czynnik leżący u podstaw ekspansywnego wzrostu kryptowalut. Ale co dokładnie oznaczają efekty sieciowe w projektach kryptowalutowych i dlaczego są tak ważne? W swojej istocie, efekt sieciowy występuje, gdy produkt lub usługa staje się bardziej wartościowa, im więcej osób z niej korzysta. To zjawisko nie jest wyłączne dla ery cyfrowej; miało wpływ na przyjęcie i sukces technologii sięgających od telefonu po internet. Jednakże, w kontekście kryptowalut, efekty sieciowe nie tylko napędzają adopcję, ale są również bezpośrednio skorelowane z kapitalizacją rynkową. Ten artykuł zagłębia się w mechanikę efektów sieciowych w krypto i omawia, jak bardzo adopcja wpływa na wartość projektów.

Mierzenie Efektów Sieciowych

Jedną z najbardziej rozpoznawalnych metod mierzenia tych efektów jest Prawo Metcalfe'a, które zakłada, że wartość sieci jest proporcjonalna do kwadratu liczby jej użytkowników. Badania wykazały, że to prawo szczególnie dobrze stosuje się do sieci blockchain. W praktyce, bazę użytkowników (N) mierzymy jako liczbę węzłów lub aktywnych adresów.

Bitcoin i Ethereum - Case Studies

  • Bitcoin: Jako pierwsza kryptowaluta, Bitcoin wykazał znaczącą korelację między wielkością swojej sieci a wartością. Dane historyczne pokazują, że okresy szybkiego wzrostu liczby aktywnych portfeli są ściśle śledzone przez wzrosty ceny rynkowej Bitcoina. Współczynnik korelacji Pearsona między ceną BTC a kwadratem liczby węzłów wynosi około 0,9. W przypadku liczby aktywnych adresów jest to około 0,95. Ten wzorzec podkreśla, jak ważne są efekty sieciowe.
  • Ethereum: Użyteczność Ethereum wykracza poza zwykłe transakcje finansowe, obejmując smart kontrakty i zdecentralizowane aplikacje (DApps). Ta dodatkowa funkcjonalność przyciąga różnorodną bazę użytkowników, dodatkowo wzmacniając jego efekty sieciowe. Współczynnik korelacji Pearsona przyjmuje wartości podobne jak w przypadku BTC.

Efekty Sieciowe i Adopcja Kryptowalut

Adopcja kryptowalut jest znacząco wspierana przez efekty sieciowe, które nie tylko zwiększają wartość cyfrowej waluty, ale także przyczyniają się do jej powszechnej akceptacji i użytkowania. W miarę wzrostu sieci użytkowników, kryptowaluta staje się bardziej użyteczna i pożądana, tworząc korzystny cykl, który przyciąga jeszcze więcej użytkowników. Jest to szczególnie widoczne w kontekście płatności i przekazów pieniężnych, gdzie wartość sieci kryptowaluty rośnie wraz z liczbą osób i instytucji chętnych do akceptacji i transakcji w walucie.

Zwiększanie Bezpieczeństwa i Wiarygodności

Jednym z kluczowych sposobów, w jakie efekty sieciowe przyczyniają się do adopcji kryptowalut, jest poprawa bezpieczeństwa i wiarygodności sieci. Technologia blockchain, będąca podstawą większości kryptowalut, staje się bardziej bezpieczna, im więcej uczestników dołącza do sieci. Zdecentralizowany charakter blockchainu sprawia, że coraz trudniej jest złośliwym aktorom naruszyć integralność sieci, co z kolei wzmacnia zaufanie użytkowników do systemu. To zwiększone bezpieczeństwo jest bezpośrednim skutkiem efektów sieciowych, ponieważ większa sieć zapewnia lepszą odporność na ataki.

Zwiększanie płynności na rynku

Większa baza użytkowników oznacza więcej transakcji i, co za tym idzie, większą płynność, co ułatwia użytkownikom kupowanie i sprzedawanie bez powodowania znaczących wahań cen. Jest to szczególnie ważne dla Dapps, których natywne tokeny są handlowane na DEX-ach takich jak Uniswap. Powszechną praktyką jest, że zespoły zapewniają początkową płynność, która sprzyja handlowi, ale znacznie lepiej, gdy płynność ta jest zapewniana przez użytkowników.

Metody Zwiększania Efektów Sieciowych

Bardzo silna korelacja między wartością projektów blockchainowych a ich bazą użytkowników jasno pokazuje, że adopcja jest bardzo ważna. Jak więc projekty powinny sprzyjać wzrostowi swojej bazy użytkowników?

Aidropy

Airdropy są bardzo powszechnym (i stosunkowo tanim) sposobem na zwiększenie bazy użytkowników sieci na jej początku. Sposób ich działania jest następujący: projekty przydzielają pewną liczbę tokenów (np. 1% całkowitej podaży) osobom, które angażują się w projekt. Na przykład, projekt może ogłosić, że osoby, które retweetują i polubią ich posty na X określoną liczbę razy, otrzymają pewną liczbę tokenów. Innym rodzajem zaangażowania może być uczestnictwo w testnecie i dostarczanie feedbacku założycielom. Airdropy są skuteczne, ponieważ nawet jeśli tylko 5% tych przyciągniętych użytkowników zostanie na dłuższy okres, to i tak jest to świetny zwrot z inwestycji.

Subsydiowane Incentywy

Kiedy projekt dopiero się rozpoczyna, dobrym pomysłem może być przeznaczenie części kapitału na wyższe incentywy dla wczesnych użytkowników. Przykładem może być zapewnienie wyższego APY dla stakerów (jak 10%, zamiast 5%) przez pierwsze 6 miesięcy. Chociaż takie subsydiowane zachęty są dobre na początku, muszą kiedyś się skończyć. Dzieje się tak, ponieważ są niezrównoważone w długim terminie. Przykładem tego, co może się stać, jeśli niezrównoważone zachęty potrwają zbyt długo, jest protokół Anchor. Anchor chciał przyciągnąć wielu użytkowników i osiągnąć efekty sieciowe, oferując 15% APY. W tym sensie odniósł sukces, ale ponieważ nie zakończył programu w odpowiednim czasie, protokół stał się niewypłacalny i zbankrutował. Niemniej trzeba przyznać, że podczas gdy sieć jeszcze funkcjonowała to jej wzrost był naprawdę wykładniczy.

Inspirująca Wizja

Prawdopodobnie najbardziej zrównoważonym i organicznym sposobem na zwiększenie bazy użytkowników jest pokazanie społeczności inspirującej wizji związanej z projektem. Chodzi o stworzenie protokołu, który w pewien sposób obiecuje zmienić świat na lepsze. Przykładem może być Cardano, które zdobyło ogromną bazę fanów skupioną wokół swojej misji. Stało się tak pomimo kiepskich warunków użytkowania protokołu w początkowej fazie.

Wyzwania i Ograniczenia

Pomimo pozytywnego wpływu efektów sieciowych na adopcję projektów kryptowalutowych i ich wartość, należy zauważyćpewne znaczące wyzwania i ograniczenia.

Problemy ze skalowalnością

Podstawowym wyzwaniem, jakie stawiają efekty sieciowe, jest skalowalność. W miarę wzrostu sieci, leżąca u jej podstaw technologia blockchain musi być w stanie obsłużyć rosnącą liczbę transakcji szybko i efektywnie. Jednak wiele kryptowalut, w tym Bitcoin i Ethereum, napotkało trudności w skalowaniu swoich sieci, aby sprostać zapotrzebowaniu, nie naruszając przy tym bezpieczeństwa lub decentralizacji. Jest to najważniejszy czynnik hamujący adopcję, ponieważ wielu użytkowników woli korzystać z scentralizowanego systemu płatności, po prostu dlatego, że jest on bardziej wydajny. Przykładowo VISA może przetwarzać 24k TPS (transakcji na sekundę), podczas gdy BTC może przetwarzać 7 TPS.

https://www.okx.com/learn/blockchain-trilemma-guide

Podsumowanie

Chociaż efekty sieciowe są potężnym motorem napędowym adopcji i wartości kryptowalut, stwarzają również znaczące wyzwania w kontekście skalowalności, które muszą zostać rozwiązane. Jednak w przypadku powstających projektów korzyści płynące ze zwiększonej adopcji przeważają nad kosztami, i pokazano, że największym czynnikiem wpływającym na wartość tych projektów jest ich baza użytkowników.

Jeśli szukasz sposobów na zwiększenie liczby użytkowników swojego projektu DeFi, prosimy o kontakt na adres contact@nextrope.com. Nasz zespół jest gotów pomóc Ci stworzyć strategię, która zwiększy twoją społeczność i zapewni długoterminowy wzrost.

FAQ

Czym są efekty sieciowe?

  • Efekty sieciowe to termin opisujący sytuację, gdy wartość sieci rośnie więcej niż proporcjonalnie w stosunku do liczby użytkowników.

Jak efekty sieciowe wpływają na wycenę projektu?

  • Istnieje bardzo silna korelacja między kwadratem liczby aktywnych adresów/węzłów a kapitalizacją rynkową projektów.

Jak zwiększyć bazę użytkowników i występowanie efektów sieciowych w moim projekcie?

  • Poprzez budowanie społeczności. Można to osiągnąć, poprzez zasianie inspirującej wizji, airdropy i subsydiowane incentywy dla użytkowników.

Czym Jest Tokenomia? Wprowadzenie do Tokenomii

Kajetan Olas

04 mar 2024
Czym Jest Tokenomia? Wprowadzenie do Tokenomii

Tokenomia jest często definiowana jako dziedzina zajmująca się określaniem i ocenianiem cech ekonomicznych kryptograficznego tokenu. Dziś większość projektów blockchain finansuje swoje operacje poprzez sprzedaż tokenów. Z tego powodu, założyciele muszą mieć dobrą znajomość procesu projektowania tokenomii. Co zaskakujące, badania pokazują, że w większości przypadków projektowanie tokenomii jest nieracjonalne i oparte na intuicji. W tym artykule podchodzimy do tematu z perspektywy wspartej danymi empirycznymi i sprawdzonymi w działaniu.

Na Co Zwrócić Uwagę?

Optymalna tokenomia zależy od szczegółów projektu. Częścią tego jest decydowanie, jakie zachowania chcesz zachęcić (lub zniechęcić) w sposób, który jest zgodny z interesami projektu. Jest to trudne zadanie, ponieważ musisz zidentyfikować każde istotne zachowanie użytkownika i odpowiadające mu zachęty. Musisz także wybrać parametry ilościowe, które zapewnią odpowiednią równowagę. W przypadku protokołów DeFi ryzyko systemowe jest szczególnie wysokie. Arbitralne parametry i założenia często prowadzą do negatywnych sprzężeń zwrotnych i podatności na ataki. Z tego powodu wszystkie systemy tokenomiczne powinny być poddane testom i zweryfikowane przed wydaniem.

Najważniejsze Reguły

Istnieje wiele dobrych praktyk, których założyciele powinni przestrzegać podczas projektowania tokenomii dla swojego projektu. Krótko omówimy najważniejsze z nich.

Użyteczność Przede Wszystkim

To może wydawać się oczywiste, ale pozwól mi wyjaśnić... To, co ma znaczenie w kontekście tokenomii, to użyteczność twojego tokenu - to nie jest to samo, co użyteczność twojego produktu. Popyt na produkty blockchain nie przekłada się automatycznie na popyt na ich natywne tokeny! Chociaż adopcja twojego produktu przez użytkowników jest ważna, to nie wystarczy. Musisz powiązać wartość twojego tokenu z sukcesem produktu. Można to zrobić poprzez różne mechanizmy przechwytywania wartości, np. redystrybucję zysków wśród posiadaczy tokenu.

(PS. Governance i staking zdecydowanie nie są wystarczające!)

Spójrz na Podobne Projekty

Podczas projektowania tokenomii warto szukać projektów podobnych do tego, który tworzysz. Im bardziej podobne, tym lepiej. Przeczytaj ich dokumentacje techniczne (whitepaper), zbadaj ich tokenomię i przyjrzyj się kluczowym metrykom. Następnie zadaj sobie pytanie - co zrobili dobrze, a jakie popełnili błędy? Z pewnością znajdziesz jakąś inspirację. Kluczową metryką, którą możesz użyć przy decydowaniu o początkowej wycenie twojego projektu, jest Total Value Locked/Market Capitalization

Minimalizuj Zmienność Cen

Jako founder kluczową metryką, która zadecyduje, czy ludzie nazwą cię geniuszem czy oszustem, jest cena twojego tokenu. Z tego powodu wiele zespołów optymalizuje tokenomię pod kątem wysokiej ceny tokenu ponad wszystko. Często robi się to, oferując niezrównoważony procent w zamian za stakowanie tokenów. Inne popularne wybory to spalanie (burning) tokenów lub programy skupu tokenu finansowane czymś innym niż przychody. Chociaż te mechanizmy mogą napędzać marketing i podnosić cenę, nie zwiększają wartości samego protokołu. Rezultatem jest wysoka zmienność i brak odporności na ataki spekulacyjne oraz niekorzystne warunki rynkowe. Ironią jest, że optymalizacja pod kątem wysokiej ceny zwykle prowadzi do odwrotnego efektu. Zamiast tego powinieneś skupić się na minimalizowaniu zmienności, ponieważ sprzyja to zrównoważonemu wzrostowi.

Podażowa Strona Tokenomii

Tokenomia strony podażowej odnosi się do wszystkich mechanizmów, które wpływają na liczbę tokenów w obiegu i ich strukturę alokacji.

Chociaż podaż jest ważna dla projektowania tokenomii, nie jest tak znacząca, jak wielu ludzi myśli. Mechanizmy takie jak staking czy spalanie powinny być zaprojektowane tak, aby wspierać użytkowanie produktu i nie kreują wartości same w sobie.

Ograniczona czy Nieograniczona Podaż

Założyciele przywiązują dużo uwagi do wyboru między ograniczoną a nieograniczoną podażą tokenu. Panuje powszechne przekonanie, że ustalenie maksymalnego limitu podaży zwiększa wartość obecnie krążących tokenów. Badania pokazują, że to nie ma większego znaczenia, a nawet tokeny bez ograniczonej podaży statystycznie radzą sobie nieco lepiej.

Stopa Inflacji

Projekty powinny dążyć do niskiej, stabilnej inflacji. Z wyjątkiem gdy roczna stopa inflacji przekracza 100%, istnieje bardzo mało korelacji między tempem zmian podaży a ceną tokenu. Z tego powodu zaleca się dostosowanie emisji tokenów w sposób, który sprzyja aktywności w protokole. Rozsądna stopa inflacji, która nie wpłynie na cenę, mieści się w przedziale 1-5% miesięcznie.

https://tokenomics-guide.notion.site/2-5-Supply-Policy-ff3f8ab217b143278c3e8fd0c03ac137#1c29b133f3ff48a9b8efd2d25e908f5c

Alokacja

Standard w branży wygląda w przybliżeniu w ten sposób:

https://lstephanian.mirror.xyz/_next/image?url=https%3A%2F%2Fimages.mirror-media.xyz%2Fpublication-images%2FDnzLtQ1Nc9IIObEpyJTTG.png&w=3840&q=75
https://www.liquifi.finance/post/token-vesting-and-allocation-benchmarks

Popytowa Strona Tokenomii

Strona popytowa tokenomii dotyczy subiektywnej chęci ludzi do kupowania tokenów. Powody mogą być różne. Może to być ze względu na użyteczność tokenów, spekulacje, lub zachęty finansowe zapewnione przez twój protokół. Czasami ludzie działają irracjonalnie, więc popyt na tokeny musi być rozważany w kontekście ekonomii behawioralnej.

Rola Incentyw

Podstawowym bodźcem, który napędza popyt na twój token, powinna być jego użyteczność. Użyteczność tokena to jego realne zastosowanie lub sposób, w jaki przechwytuje wartość generowaną przez użytkowanie twojego produktu. Staking, zapewnianie płynności, polityka deflacyjna i inne mechanizmy kontroli podaży mogą wspierać akumulację wartości tokenów. Powszechnym sposobem są skupy tokena finansowane z przychodów. Projekty mogą używać zebranych opłat, aby kupować swoje tokeny na zdecentralizowanych giełdach (DEX-ach). Kupione tokeny można spalić (burning) lub przeznaczyć do funduszu na dalszy rozwój projektu.

Jak zaprojektować incentywy

  • Uczyń je namacalnymi. Jeśli chcesz promować pożądane zachowania w ekosystemie, musisz zapewnić rzeczywiste nagrody. Ludziom nie zależy na prawach do zarządzania, ponieważ te prawa nie przekładają się na żadną wartość pieniężną. Z drugiej strony, dbają o nagrody za staking, które mogą sprzedać z zyskiem.
  • Uczyń je łatwymi do zrozumienia. Jeśli chcesz zachęcać lub zniechęcać do określonych zachowań użytkowników, powinieneś jasno wyjaśnić, jak działają incentywy. Użytkownicy często nie mają czasu, aby zagłębiać się w Twoją dokumentację techniczną. Jeśli nie zrozumieją, jak działa Twój produkt, to z niego nie skorzystają.
  • Testuj, testuj, testuj. Jeśli nie przetestujesz, jak różne zachęty balansują twój protokół, to narażasz się na upadek w stylu terra-luny.

Podsumowanie

Prawidłowe zaprojektowanie tokenomii projektów nie jest łatwe. Mimo że może się intuicyjnie wydawać, że wybór różnych incentyw i parametrów zadziała, jest to powód, dla którego wartość tokenów projektów często spada do 0. Istnieją jednak sprawdzone i przetestowane praktyki projektowe. Zostań z nami, aby je poznać!

Jeśli szukasz sposobu na zaprojektowanie zrównoważonego modelu tokenomicznego dla swojego projektu DeFi, proszę skontaktuj się z nami pod adresem contact@nextrope.com. Nasz zespół jest gotowy, aby pomóc Ci stworzyć tokenomię, która pomoże twojemu projektowi w długoterminowym wzroście.

FAQ

Czym jest tokenomia?

  • Tokenomia odnosi się do studiowania i analizy ekonomicznych cech kryptograficznego tokenu, kluczowych dla finansowania i sukcesu projektów blockchain.

Jakie są najważniejsze zasady projektowania tokenomii?

  • Podstawowe zasady obejmują zapewnienie użyteczności tokenów, analizę porównawczą projektów oraz dążenie do minimalizowania zmienności w celu wspierania zrównoważonego wzrostu.

Jak popyt i podaż wpływają na tokenomię?

  • Strona podażowa obejmuje mechanizmy takie jak ograniczanie podaży tokenów lub dostosowywanie stóp inflacji, podczas gdy strona popytowa koncentruje się na tworzeniu autentycznej użyteczności i incentyw dla posiadaczy tokenów.

Jakie są częste pułapki popełniane przy projektowaniu tokenomii?

  • Najczęstsze problemy występują, gdy główną funkcją tokenu jest transfer wartości, a nie wspieranie tworzenia wartości. (np. możesz stakować bezużyteczny token, aby otrzymać więcej tego bezużytecznego tokenu)

Jak tokenomia może być testowana przed wypuszczeniem produktu?

  • Tokenomię można testować, konstruując modele stochastyczne i uruchamiając dużą liczbę losowych symulacji.